زندگی یک کاروان طولانی است که منازل و مراحلی دارد، هدف والایی نیز دارد.
هدف انسان در زندگی باید این باشد که از
وجود خود و موجودات پیرامونش برای تکامل معنوی و نفسانی استفاده نماید.
اصلاً ما برای این به دنیا آمدهایم. ما در حالی وارد دنیا می شویم که از
خود اختیاری نداریم. کودکیم و تحت تأثیر هستیم، اما تدریجاً عقل ما رشد می
کند و قدرت اختیار و انتخاب پیدا میکنیم. این جا آن جایی است که لازم است
انسان درست بیندیشد و درست انتخاب کند و بر اساس این انتخاب حرکت کند و به
جلو برود.
اگر انسان این فرصت را مغتنم بشمرد و از این چند صباحی که در این دنیا هست
خوب استفاده کند و بتواند خودش را به کمال برساند، آن روزی که از دنیا
خارج میشود، مثل کسی است که از زندان خارج شده و از این جا زندگی حقیقی
آغاز میشود.
مقام معظم رهبری/خطبه ی عقد، هجده بهمن 1380